Co to był za Ślub 💒

 W książce Jak kochać wystarczająco dobrze, profesor Bogdan Wojciszke stwierdził że jeśli jest coś co decyduje o udanym związku to jest nim empatia , inteligencja emocjonalna oraz dobrą komunikacja, wszelkie horoskopy i jakieś magiczne sposoby doboru partnerów się nie sprawdzają. Jeśli potrafisz zapanować nad emocjami to tym jest ta dojrzałość.

W rozumieniu polskiego prawa, małżeństwo możemy scharakteryzować jako trwały związek kobiety i mężczyzny uregulowany przepisami prawa, powstały z ich woli, w celu urzeczywistnienia praw i obowiązków małżeńskich, w którym oboje małżonkowie są równi. Małżeństwo stanowi legalny związek kobiety i mężczyzny, oznacza to, że małżeństwo powstaje w chwili dokonania czynności prawnej, jaką jest zawarcie małżeństwa przez zainteresowane strony. 

 

Elementy, które składają się na zawarcie małżeństwa, są szczegółowo uregulowane przepisami obowiązującego prawa. 

Skutki zawarcia małżeństwa oraz wzajemne prawa i obowiązki małżonków również określone są postanowieniami obowiązującego prawa. Związek małżeński prawidłowo zawarty, określany jest jako trwały, ale nie nierozerwalny. Nierozerwalność jest elementem, który charakteryzuje pojęcie małżeństwa w prawie kanoniczym, albowiem wyklucza możliwość rozwiązania małżeństwa poprzez rozwód. Trwałość małżeństwa, oznacza istnienie związku małżeńskiego, który powinien łączyć żonę i męża aż do śmierci jednego z małżonków. Zawarcie małżeństwa w Polsce regulowane jest przez dwa porządki prawne, świecki i kościelny. „Treść instytucji małżeństwa stanowią określone stosunki prawne o charakterze prawno-małżeńskim, prawnorodzinnym, w zakresie poszczególnych gałęzi prawa prywatnego i publicznego”. 

Zawarte małżeństwo tworzy nowy stan cywilny żony (zamężna) i męża (żonaty) oraz stanowi podstawę rodziny, którą tworzą małżonkowie i dzieci (potomkowie), których sytuację prawną regulują przepisy o pokrewieństwie.

Z ksiązek Kobieta XX i XXI Wieku  oraz  Od obyczaju do Mody dowiadujemy się że różny był wpływ Krewnych na  decyzje o małżeństwie ale nigdy nie mieli tego prawa Szwagrowie,  więc albo Chłopu coś się popieprzyło albo powinien się psychicznie leczyć. W tej chwili zaczynam wątpić w jego wywiązywanie się z roli Małżonka ale to jego problem i jego Żony.

Skoro jednak padło tu już słowo odpowiedzialność to na pewno nie jest nim Człowiek który przysięga przed ołtarzem wobec Boga w którego nie wierzy. Który jednego dnia już jako osoba dorosła przyjęła chrzest, komunie i bierzmowanie. Czy można w ciągu dwóch tygodni stać się głęboko wierzącym.

Jeśli jestem Katolikiem i chce by Nasz związek wzrastał to przede wszystkim modlimy się do Boga , słuchamy audycji dla Małżonków oraz czytamy książki o małżeństwie jak o Nasz związek dbać. 

Najśmieszniejsze w tym wszystkim jest że ładuje się w obce życie Człowiek który żadnych z tych rzeczy nie robi.