Prawda Was wyzwoli

 Nie wierzę że ten wpis będzie potraktowany poważnie przez Panie które twierdzą że opieka nad Seniorami kończy się na zrobieniu zakupów. Przypomnijmy więc jakie są potrzeby Seniorów.

Do podstawowych potrzeb zaliczamy:

• potrzeby fizjologiczne: musimy zapewnić podopiecznemu możliwość jedzenia i picia, załatwiania potrzeb fi zjologicznych i higieny. Dotyczy to zwłaszcza seniorów w cięższym stanie fizycznym lub psychicznym, na przykład przy stomii, inkontynencji, chorym leżącym lub cierpiącym na chorobę otępienną. Seniorzy w lepszej kondycji także potrzebują pomocy w tym zakresie, polega ona na dostarczeniu zakupów, przygotowaniu posiłku, sprzątaniu i dbaniu, żeby dom był przewietrzony i ciepły.

• potrzeby bezpieczeństwa: podopieczny, żeby czuć się bezpiecznie, musi mieć zapewnioną opiekę medyczną, pielęgniarską i opiekuńczą. Powinien wiedzieć, że w razie wystąpienia problemów zdrowotnych lub innych, zawsze, bez względu na porę dnia i nocy, jest ktoś, kto mu pomoże.

PAMIĘTAJMY! Potrzeby fizjologiczne dominują nad wszystkimi innymi potrzebami!

Potrzeby wyższego rzędu u osób starszych są bardzo zróżnicowane. Wynika to z ich wczesniejszego życia, z pozycji społecznej i rodzinnej, wykonywanego zawodu i zainteresowań. 

Każdy senior takie potrzeby posiada, jedynie stopień ich uświadomienia bywa mniejszy lub większy. Zaspokojenie tych potrzeb jest nie mniej istotne, niż zaspokojenie potrzeb egzystencjalnych.

Potrzebami wyższego rzędu są:

• potrzeba przynależności: powinniśmy zapewnić seniorowi poczucie bliskości i kontaktów z ludźmi. Umożliwiajmy kontakty towarzyskie tak często, jak to możliwe. 

Jeśli chce uczestniczyć w życiu jakiejś grupy, na przykład religijnej lub sąsiedzkiej, zapewnijmy mu możliwość spotykania się z jej członkami. Najbardziej upragnionymi osobami, z którymi chce się spotykać, są jednak członkowie rodziny. Motywujmy rodzinę i naszych podopiecznych do spotkań, rozmów telefonicznych czy też przez komunikatory.

• potrzeba szacunku, uznania i przydatności: jest ona jedną z ważniejszych potrzeb starszych osób. W celu jej zaspokojenia dajmy im szansę wykorzystania ich doświadzeń życiowych. Stwórzmy możliwości rozwijania istniejących już zainteresowań lub je rozbudźmy. Zachęcajmy do pielęgnowania tradycji. Przede wszystkim nigdy nie traktujmy seniora jakby był dzieckiem, nawet wtedy, gdy choruje na chorobę otę-pienną (angażowanie seniorów w czynności życia codziennego spowalnia postęp chorób otępiennych i zniedołężnienia).

• potrzeby poznawcze: pozwólmy seniorowi oglądać te programy telewizyjne, które go interesują. Czytajmy lub dostarczajmy mu prasę i książki, które lubi. Rozmawiaj-my na temat sąsiadów lub znajomych, opowiadajmy o małych i dużych sprawach życia codziennego, jeśli jest tym zainteresowany. Wymieniajmy się informacjami na tematy go interesujące, pytajmy o ciekawe wydarzenia z przeszłości, jego młodość.

Seniorzy często opowiadają wielokrotnie te same wydarzenia – pozwólmy im na to lub zapytajmy o wątki, które nas interesują. Nie należy mówić, że tę opowieść słyszycie już po raz setny – może to spowodować niechęć starszej osoby do wypowiadania się

• potrzeby estetyczne: dotyczą zarówno otoczenia seniora, jak i jego samego. Te same zasady stosujmy wobec mężczyzn. Potrzeby estetyczne dotyczą też potrzeby obcowania ze sztuką, dlatego proponujmy podopiecznym wyjście do teatru lub do galerii albo na koncert. Zachęcajmy do aktywności artystycznej, np. śpiewania czy malowania

• potrzeba samorealizacji: pomagajmy seniorowi w kontynuowaniu jego hobby, np.

jeżeli był taternikiem, to pojedźmy w miejsca, na które się wspinał, razem oglądajmy fotograf i e gór. Jeżeli nie miał zainteresowań (jest to częste u osób, które były bardzo zaangażowane zawodowo), proponujmy nowe sposoby spędzenia czasu wolnego, pamiętając również o czynnościach samoobsługowych, np. wspólne przygotowywanie jedzenia

• potrzeby duchowe: realizowane są przez seniora poprzez uczestnictwo w życiu religijnym (przy czym od niego zależy, jak będzie je realizował), szukanie sensu życia (np.w różnych filozofiach). Potrzeby te mogą ulegać zmianie w różnych etapach życia, a nawet samej starości.  .

Kiedy byłem w Niemczech rozmawiałem z opiekunem który 21 lat poświęca się dla Seniorów we Włoszech i Niemczech, powiedział mi że on tego nie może zrozumieć że bliscy którzy poświęcają jedynie po 15 minut tylko kilka razy w miesiącu muszą być wyprani z uczuć. 

Ja jednak rozumiem że pewne osoby które są pełne pychy i zachowują się tak jakby miały powiedzieć zamiast bawić się z Dzieckiem lub jechać na wakacje muszę tu siedzieć z Tobą. To powiem szczerze rzeczywiście niech lepiej siedzą z Dzieckiem lub jadą na wakacje, tylko w takiej sytuacji niech nie wtrącają się w opiekę, chyba że są profesjonalnymi opiekunami i potrafią to udokumentować.

Niedługo wszystkich świętych i każdy ma prawo pomodlić się przed grobem zmarłego. Tylko ja nie chcę się modlić z osobami o których wiem że z modlitwy robią teatrzyk.

Prawda to jeśli każdy robi to co potrafi najlepiej lekarz leczy, trener motywuje, opiekun zajmuje się podopiecznym, lider pomaga osiągać cele. Gosia Dembska kiedyś powiedziała jeśli ktoś zna się na wszystkim to znaczy że nie zna się na niczym, warto o tym pamiętać, wówczas pozostają jedynie zasady generalne.